อิวากูระ โทโมมิ (ญี่ปุ่น: 岩倉 具視; โรมาจิ: Iwakura Tomomi; 26 ตุลาคม 1825 - 20 กรกฎาคม 1883) เป็นรัฐบุรุษชาวญี่ปุ่นใน บากูมัตสึ และ ยุคเมจิ[1] เขาได้รับการอุปถัมภ์จากตระกูลอิวากูระผู้มีอิทธิพล และกลายเป็นผู้นำที่ทรงอิทธิพลเพียงคนเดียวของกลุ่มขุนนางในช่วงการเปลี่ยนผ่านของญี่ปุ่นจากระบบศักดินาไปสู่ความทันสมัย ในปี ค.ศ. 1858 เขาเป็นที่ปรึกษาของ จักรพรรดิโคเม แต่ถูกเนรเทศออกจากราชสำนักตั้งแต่ปี ค.ศ. 1862 ถึง ค.ศ. 1867 หลังจากได้รับการปล่อยตัว เขาก็กลายเป็นผู้ประสานงานระหว่างราชสำนักกับขบวนการต่อต้านโทกูงาวะ เขามีบทบาทสำคัญในรัฐบาลเมจิใหม่หลังปี ค.ศ. 1868 เขาประสบความสำเร็จในการต่อต้านนโยบายเชิงรุกในเกาหลีในช่วงวิกฤตปี ค.ศ. 1873 และเกือบจะถูกลอบสังหารโดยศัตรูของเขา เขาเป็นผู้นำคณะ ภารกิจอิวากูระ ที่มีสมาชิก 50 คนเป็นเวลา 18 เดือนในยุโรปและอเมริกา โดยศึกษาสถาบันการศึกษา เทคโนโลยี และการทูตสมัยใหม่ ภารกิจส่งเสริมการปฏิรูปที่สำคัญหลายอย่างที่ทำให้ญี่ปุ่นทันสมัยขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาส่งเสริมระบบ จักรวรรดินิยม ที่แข็งแกร่งตามแนวตะวันตก และมีบทบาทสำคัญในการสร้างสถาบันการเงินสำหรับประเทศใหม่ ธนบัตร 500 เยนที่ออกโดย ธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น มีรูปเหมือนของเขาอยู่บนธนบัตร